تحریریه 
بسیاری از مدیران ارشد، جلسات کاری را اوج بروکراسی شرکتها میدانند و همواره به دنبال راهی برای به حداقل رساندن آنها هستند. «سریدکار راماسوامی»، مدیرعامل غول ابری «اسنوفلیک» نیز از این قاعده مستثنی نیست. او که در سال ۲۰۲۳ به این شرکت پیوسته، جلسات را به بروکراسی تشبیه کرده و میگوید: «همه ما از بروکراسی متنفریم، مگر اینکه بروکراسی متعلق به خودمان باشد.»
او برای اطمینان از اینکه زمان کارکنان بیهوده تلف نمیشود، مجموعهای از قوانین سفتوسخت را برای مدیریت جلسات در نظر گرفته است.
انضباط در دستورکار و شفافیت در تصمیمگیری
اولین و مهمترین قانون راماسوامی، داشتن دستورکار و یادداشتهای پیش از جلسه است. او تاکید میکند که به هیچ جلسهای که مطالب و اهداف آن از قبل منتشر نشده باشد، قدم نمیگذارد. مدیرعامل اسنوفلیک خود یک سحرخیز است و هر روز بین ساعت ۵ تا ۷ صبح را صرف آمادهسازی برای جلسات آن روز میکند. او همچنین انتظار دارد که پس از پایان هر نشست، یادداشتهای دقیقی از نتایج آن منتشر شود.
دومین قانون او به هدفمند بودن جلسات بازمیگردد. از نظر راماسوامی، جلسات نباید ابزاری برای کسب اعتبار یا صرفا در جریان امور قرار گرفتن باشند. او معتقد است که فقط افراد مرتبط با موضوع باید در اتاق حضور داشته باشند و هر شرکتکننده باید دیدگاه مشخصی درباره موضوع مورد بحث ارایه دهد.
تمرکز بر گفتگوی آزاد و حذف «فکتهای تکراری»
قانون سوم راماسوامی بر کیفیت گفتگوها تمرکز دارد. او جلسات را فضایی برای بحثهای آزاد میداند، نه مکانی برای تکرار فکتها و آمارهایی که میتوان آنها را به صورت آفلاین مطالعه کرد. او میگوید: «خواندن فکتها خارج از جلسه، کارایی بسیار بیشتری دارد.»
همچنین، مدیرعامل اسنوفلیک نسبت به پویایی جلسات بسیار حساس است. اگر او ببیند که یک یا دو نفر کل فضای گفتگو را اشغال کردهاند، بلافاصله دخالت میکند تا اطمینان حاصل کند که صداهای مختلف شنیده میشوند و زمان به شکلی عادلانه توزیع میگردد. او بر این باور است که شنیده شدن صدای همه افراد، یکی از وظایف اصلی رییس جلسه است.
وقتی تصمیم گرفته شد، بلافاصله اتاق را ترک کنید
چهارمین و شاید متفاوتترین قانون او، سرعت در اجرا و پایان دادن به جلسات است. راماسوامی اعتراف میکند که در جلسات طولانی «احساس بیقراری» میکند و میخواهد کارها را به سرعت پیش ببرد. او یک قانون ساده دارد: اگر جلسه به «موفقیت بزرگ» یا تصمیم نهایی دست یافت، همه باید همان لحظه محل را ترک کنند.
او در این باره به کارمندانش میگوید: «اگر همین حالا به نتیجه رسیدیم، باید بی سروصدا جلسه را ترک کنیم، مبادا که با ادامه دادن گفتگو، مشکلات جدیدی برای خودمان بتراشیم.» این رویکرد نشاندهنده اولویت قطعی نتیجهگرایی بر تشریفات مرسوم اداری در شرکت اسنوفلیک است.
